Колькі шуму, колькі смеху:
Лепім дзеда мы са снегу!
Задала зіма работы –
Па двары кацілі ўтрох –
I паставілі ля плоту.
Дзед стаіць, хоць і без ног.
Замест рук – уткнулі палкі,
Вочы – вугалю кавалкі,
Нос – чарэпак з гладыша,
Барада – шматок кудзелі,
А на лысіну надзелі
Кош замест капелюша.
Ну і дзед! Відаць, яму
Тут стаяць усю зіму.
Будзе ён тут па начах
Наганяць на зайцаў страх,
Каб не бегалі сюды
Сад псаваць наш малады!
