Слязіна ўдзякі,
Позірк мглі,
Радзіце, каласы і травы.
Быць чалавекам на зямлі
Зямля бацькоў
Дала мне права.
З рэк піў,
Еў хлеб без асцюкоў,
Не даланіў меч,
Лашчыў рала.
Бацькоў
Дала зямля бацькоў.
Бацькоў
Зямля бацькоў забрала.
Яе, суровую, адну
Люблю я не па абавязку.
Прымаю, як і ў даўніну,
I гнеў нябёс,
I казкі ласку.
За дым кастра –
Паклон быллю,
Раллі –
За цёплы след каравы.
Зямлю бацькоў
Я так люблю,
Што ненавідзець
Маю права!
