Рыгор Крушына — Туюгі

Рыгор Крушына

Мне не з гарматы ўпустую паліць,
А сэрцы людзкія словам паліць.
Я адчуваю жыццё, разумею:
Каб кветкі не ссохлі – трэба паліць.

 
*

 
Ты гострае сваё лязо аб камень не зубры,
Таксама верш няскладны, нецікавы не зубры.
Бяры напамяць творы беларускіх песняроў,
Што маюць моц, як нашы белавежскія зубры.

Сказать спасибо
( Пока оценок нет )
Переслать в:
Кapoткi змecт твораў | Краткое содержание произведений