Змітрок Бядуля — Дудачка

Змітрок Бядуля

Баю, баю баечку,
Граю, граю граечку.

Я пайшоў далінаю,
Вузкаю сцяжынаю.

Там над самай рэчкаю,
Ёсць кусты з парэчкамі.

Пад высокай кручаю –
Крапіва пякучая.

Ёсць лазіна стройная,
Гладкая і роўная.

Выразаў я дудачку,
Дудачку-пагудачку.

Засвістаў я птушкаю,
Птушкаю-пяюшкаю.

Заіграў я граечку,
Траля-траляляечку.

Рэхі пакаціліся –
Жаўранкі здзівіліся.

Камары зляцеліся –
Ім свістаць хацелася.

Пчолкі пазбіраліся –
Ім свістаць жадалася.

Г’ускі тпрывалюхалі,
Дудачку паслухалі.

– Дай нам, дай нам дудачку,
Дудачку-пагудачку.

– Дай нам, дай свісцёлачку
Пасвістаць пад ёлачкай.

Граю, граю граечку,
Траля-траляляечку.

Сказать спасибо
( 35 оценок, среднее 4.46 из 5 )
Переслать в:
Кapoткi змecт твораў | Краткое содержание произведений