Радзіннага,
знаёмага,
Не вытруцілі з нас:
Аерам пахне
Сёмуха
І яблыкамі –
Спас.
Славянскае,
урачыстае,
Ўзнімаецца з глыбінь,
Нібы малітва чыстая,
Што ўспомніў блудны сын.
І даўняе,
знаёмае,
Вяртаецца ў мой сказ:
Аерам пахне
Сёмуха,
І яблыкамі –
Спас.
