Калі мне сказалі,
Што ліст мой парвала,
Я ўбачыў, што поўнач настала.
Калі мне сказалі:
— Сватам стол накрылі, —
Я ледзь сваё гора асіліў.
Калі мне сказалі,
Што госці спяваюць,
Здалося — мяне адпяваюць.
Калі ж мне сказалі,
Што чаркі ня п’еш ты,
Падумаў: чыя ж ты нявеста?
Калі ж мне сказалі,
Што, сумная, плачаш,
Паверыў што зноў цябе ўбачу.
Калі ж мне сказалі,
Што з дому ўцякла ты,
Я ўпэўніўся зноў, што мая ты!
