Спытала Ганулька у кветак і траў:
– Скажыце, хто луг так прыгожа прыбраў?
Гаворыць дзяўчынцы вятроў гамана:
– Лугамі хадзіла Красуня-Вясна!
Спытала Ганулька у шумных палёў:
– Хто фарбы такое пяшчоты знайшоў?
І чуе ў адказ зноў такое яна:
– Палямі хадзіла Красуня-Вясна!
Спытала Ганулька ў зіхотнай ракі:
– Сінечу на хвалі праліў хто такі?
Ёй шэпча ў адказ лёгкіх хваль гамана:
– Хадзіла ўзбярэжжам Красуня-Вясна!
А сонечны зайчык на шыбіну – скок.
Кульнуўся свавольна ён, слепячы зрок.
І жмурыцца Ганна: – Ды гэта ж яна,
Смяецца і скача, Красуня-Вясна!
