У аповесці Сяргея Грахоўскага «Такія сінія снягі» (упершыню друкавалася яна ў часопісе «Полымя», 1988, № 9, пад назвай «Успаміны майго двайніка») расказваецца пра жыццё пісьменніка і яго сям’і пасля высылкі ў Сібір у 1949 годзе. Там, дзе такія сінія снягі, моцныя маразы, далёка ад роднай Беларусі, і пачалі абжывацца бестэрміновыя вязні ГУЛАГа, не спадзеючыся адчуць сябе калі-небудзь вольнымі людзьмі. «…Аж не верыцца, што ўсё перажытае было са мною, — згадвае аўтар. — А было, і нічога забыць нельга. Я дзяліў горкую долю свайго народа і шчаслівы, што цяпер магу паспавядацца за сябе і сваіх незваротных сяброў…»
