Я ў госці прыехаў да роднага Краю
Напіцца яшчэ раз прынаднай красы.
Мяне сустракаюць і шчыра вітаюць
Палеткаў шырокіх сыны-каласы.
Бярозы ля хаты, буслы на папары
I родныя людзі – мае землякі.
Ну вось і збыліся заветныя мары:
Страчаюць ласкава мяне Лучнікі.
Самота былая зрабілася друзам.
Старонка радзімая, як ты жывеш?
На роднай зямлі мне вярнулася Муза.
I сэрцу нашэптвае ціхі свой верш…
14 ліпеня 1994 г.
