Артур Вольскі — Першы званок

Артур Вольскі

Абрывае восень
За лістком лісток.
Сёння роўна ў восем
Зазвініць званок.

Нам зусім не сумна
Хмарнаю парой,
Бо зляцеўся шумны
Наш вучнёўскі рой.

Раніцаю ў школу
Сыдземся мы зноў.
Колькі тут вясёлых
Жартаў і размоў!

Адплывае ў просінь
Лёгкі туманок.
Сёння роўна ў восем
Зазвініць званок.

Сказать спасибо
( 2 оценки, среднее 2 из 5 )
Переслать в:
Кapoткi змecт твораў | Краткое содержание произведений