Авяр’ян Дзеружынскі — Вясновы лес

Авяр’ян Дзеружынскі

Неба такое
Бывае вясною –
Ані хмурынкі нідзе.
Золак гарыць…
Над старонкай лясною
Новы займаецца дзень.

Ціха вылазіць
З набраклай пупышкі
Першы нясмелы лісток.
Траўкай шуршаць
Пад бярозаю мышкі,
А на бярозе
Вавёркі
П’юць сок.

Выбегла з норкі
Хітрая ліска.
Зайкін абнюхала след.
Водзіць вяртуха
Танкляваю пыскай,
Марыць пра смачны абед.

Бусел гняздо
На старым дубе ладзідь.
Тупае чапля,
Ідзе ў сітнякі.
На астравок
Асцярожна вылазіць
Чуткі бабёр
З каламутнай ракі.

Лес надзявае
Ўбор свой вясновы
Пасля
Зімовага сну.
А шчабятушкі,
Мілыя птушкі,
Песнямі
Славяць вясну.

Сказать спасибо
( 1 оценка, среднее 1 из 5 )
Переслать в:
Кapoткi змecт твораў | Краткое содержание произведений