Нам цёпла у свеце дабрыні:
Тут сонца матчынай усмешкі,
Аблокі у сіняй вышыні,
Мурашніка жывыя сцежкі.
І хто ж не любіць ясных дзён?
Спявае жаваранак шчыра,
Званок вясны усім чуцён.
Мы – дзеці дружбы, мы – дзеці Міру!
Іскрыцца колерамі свет
Вясёлак, берасцянак, мяты.
…Ды у кожным доме ёсць партрэт
Забітага вайной салдата.
І просяць дзеці ўсёй зямлі,
Алесі, Патрыкі, Індзіры,
Каб людзі неба збераглі.
Мы – дзеці дружбы, мы – дзеці Міру!
І самі будзем берагчы
І кожны кут, і кожны лісцік –
Ад цемры вечнае начы,
Адкуль няма нікому выйсця.
Няхай збіраюць пчолы мёд,
Вінтоўкі будуць толькі ў ціры!
Сябры, ідзіце у карагод!
Мы – дзеці дружбы,мы – дзеці Міру!
