Жыву, і, дзякуй, не ў прасторы голай.
Мая душа —скарбонка пачуцця…
Дык што ж ты плачаш, юны мой астролаг,
што тэрміны кароткія ў быцця?
Хай цела —тлен…
Ад тлену не прыбудзе,
ды вырвецца калісь на волю дух!
I што з душы аддаць паспею людзям,
яно і ёсць быцця адвечны рух.
