Цішка Гартны — Зімовы вечар

Свеціць месяц серабраны,
Зоркі рэзва зіхацяць;
Дрэвы інеем убраны,
Зачарованы стаяць.
Па шырокаму абшару,
Неагляднаму кругом,
Плывуць цені лёгкай хмары
То паціху, то бягом.
Ўжо гуляе разам з імі
Вёрткі дзед – стары мароз
І ліе вакол вачыма
Міліёны іскраў-слёз.