Прыйдзі аднойчы
ў вечаровы час,
Калі плывуць дымы,
як верасы,
Да кургана пясчанага,
што нас
Разлучыць назаўжды, –
Прыйдзі, мой сын.
Павер хвіліну нейкую,
што я
Жывы стаю між трапяткіх бяроз
I слухаю:
у праведных баях
Што ты здабыў?
Што ў сэрцы ты прынёс?..
Прыйдзі –
як ветру жніўнага павеў,
Каб пада мною дыхалі палі
I колас той звінеў – не адзвінеў,
Што к сонцу
на руках
ты ўзняў спяліць.
Прыйдзі –
як песня,
што табе збярог
Бацькоўскі край
і дбайна перадаў.
Прыйдзі –
як рэха з тысячы дарог,
Дзе голас мой твае сцягі гайдаў.
Прыйдзі –
як думкі вогненнай усплёск,
Як гром ракет, што ўзлёт твой акрыляў…
Прыйдзі,
мая надзея і мой лёс, –
I лёгкай будзе
для мяне
зямля.
