Сыплюцца пялёсткі
беласнежным пухам,
засцілаюць сцежкі
пульхным абрусам.
Смех вясновы хлёсткі
нішчыць сум і скруху.
Музыкай-усмешкай
пракаціўся гром.
Сонца залатое
поле й лес прыбрала
ў зорныя калёры,
што агнём гараць.
З песняю вясёлай
пойдзем, дзеткі, ў поле,
возьмемся за працу
дружнай грамадой.
У полі вёскі й сёлы, –
дбаюць там аб долі.
Будзьма й мы старацца,
нібы пчолак рой.
