Залатая восень
Ходзіць па гаях.
Золатам прыбраны
Кроны на дубах.
Пажаўцела лісце
Трапяткіх асін.
Чырванню палаюць
Гронкі арабін.
Полымем барвовым
Разгарэўся клён,
За раку на сосны
Паглядае ён.
Вельмі ён зайздросціць,
Бо зялёны ўбор
Нават і зімою
Не мяняе бор.
