Мне прысніўся Максім Багдановіч —
беларускі Анёл-Страцім
у біблейскім вянку цярновым,
у пражылках густых крыві…
Мовіў ён, і паўночны вецер
яго словы між хмар разнёс:
— Ні на тым, ні на гэтым свеце
не лічыце валошак-слёз,
не чытайце чужыя пісьмы,
не давайце святыні псам…
І растаў у нябеснай высі,
там, дзе ззялі сляды Хрыста.
