Цягне мяне сюды –
Да самай цёмнай вады,
Да берага найкрутога,
Дзе скруціць вязы* дарога.
Трактар сірочы гудзе,
Ахутаны мрокам воркі,
А на знаёмай вадзе
Кубло незнаёмай зоркі.
Далёка світанак ракі
I сонечныя краявіды.
Вернуцца князі Давыды
I спаляць свае гарадкі.
* Скруціць вязы (давыд-гарадоцкае) – зламаць галаву.
