Станіслаў Шушкевіч — Лістапад

Станіслаў Шушкевіч

Пэўна, сонца знебылося,
Адпачыць пайшло за хмары,
І паўзе павольна восень
Праз іржышчы і папары.

І ад холаду рабіна
Чырванее, нізка гнецца,
Паляцелі гусі клінам,
Каб ў выраі пагрэцца.

Сыплюць лісцікі бярозы,
Стала ветрана і суха –
Недалёка ўжо марозы,
Люты вецер, завіруха.

Сказать спасибо
( 12 оценок, среднее 3.83 из 5 )
Переслать в:
Кapoткi змecт твораў | Краткое содержание произведений