Так прыгожа у сусвеце!
Сонца днём, а ўночы зоры
над зямлёй высока свецяць,
ззяе месяц на прасторы.
У сусвеце непаўторным,
таямніц, загадак поўным,
непарушна, так цудоўна
лад пануе невымоўны!
I планеты ў руху вечным,
і ў святле спрадвечным зоры!..
Шчасце жыць пад Шляхам Млечным,
слухаць музыку прасторы!
Крыніца: Залацінкі: Зборнік вершаваных твораў. Мінск: Беларусь, 2001. – 235 с.
