1
Я падслухаў цябе ля крыніцы,
Улюбенец багінь трыялет.
Прыгажосці тваёй таямніцы
У сінявым трызвоне зарніцы,
Што у срэбныя хвалі глядзіцца
Там, дзе сумны схіліўся паэт.
Я падслухаў цябе ля крыніцы,
Улюбенец багінь трыялет.
2
Апошні раз даю зарок
Урэзаць песні сумнай крылле.
Яна, змагарнасці парок,
Збівае з рытму войны крок:
Аб ёй сказаў якісь прарок:
Яе узвышша – замагілле.
Апошні раз даю зарок
Урэзаць песні сумнай крылле.
3
«Не было і няма весялосці…»
Ул. Дудзіцкі
“Не было і няма …” I не трэба.
Весялосцю не купіш тугі.
На абрусе блакітнага неба
Ёсць акраец няспытаны хлеба,
Найвялікшая сэрца патрэба
На аблоні, дзе вецер тугі…
Не было і няма… I не трэба.
Весялосцю не купіш тугі.
Жнівень 1956
